Zwykliśmy postrzegać czas jako upływającą jedność. Jednym mija on w oka mgnieniu i ciągle im go brak. Drugim potrafi ciągnąć się w nieskończoność. Jedni i drudzy próbują sobie jakoś radzić z tą sytuacją. Najczęściej walcząc z czasem.
A co jeśli rodzajów czasu są cztery i każdy ma swoją funkcje. Co jeśli naszym problemem nie jest czas, ale deficyt jednego lub kilku jego rodzajów.
Czas pracy – to czas, w który skupiamy się na celach i ich osiąganiu. Choć daje nam wymierne efekty działań, to jednocześnie mocno eksploatuje nasze zasoby energetyczne. Ekstremalni pracoholicy są niemal zatopieni w tym jednym rodzaju czasu. Często odnoszą spore sukcesy zawodowe, jednak umyka im fakt nadmiernej eksploatacji energii. Zazwyczaj jedynie kwestią czasu jest to, kiedy ich wyczerpany organizm dopadnie jakaś choroba lub przegrzany od nadmiaru pracy umysł odpali ręczny hamulec bezpieczeństwa w postaci wypalenia lub stanów depresyjnych. To również czas, który często jest niedoszacowany w naszych planach. W efekcie, nierzadko poświęcamy na niego więcej czasu niż byśmy chcieli.
Czas odpoczynku – to przeciwieństwo czasu powyższego. Skupia się na regeneracji zużytych zasobów. W tym stanie nasze życiowe akumulatory doładowują się i gromadzą energię potrzebną do innych działań. Choć na pierwszy rzut oka ten czas nie jest ukierunkowany na cel, to jego celem jest przywrócenie organizmu do właściwego stanu.
Czas relacji – to czas na kontakty z innymi i budowanie naszych więzi społecznych. Nierzadko bywa zagarniany przez czas pracy. Niemniej jednak, kiedy już znajdziemy na niego przestrzeń, często jest dla nas czasem przyjemnym. Poczucie wspólnoty z innymi wzmacnia nasze poczucie bezpieczeństwa i poczucie wartości. Często pozwala na pozbycie się nadmiernej dawki stresu poprzez wspólną zabawę, śmiech, czy zwykłą możliwość wygadania się. Jak miły i przyjemny czas by to nie był, to on też tak jak czas pracy, zużywa nasze zasoby energii.
Czas kreatywności – to szczególny rodzaj czasu, często pomijany w naszych działaniach, bo na pozór niczemu nie służy. Nie jest nastawiony na realizację żadnych celów. Nie skupia się też na przywróceniu życiowych zasobów, czy budowaniu sieci powiązań. W dzisiejszych wiecznie pędzących i przebodźcowanych czasach, czas bez jasno określonej funkcji i użyteczności zdaje się bezużyteczny. To tutaj kryje się jedna z największych pułapek. Bo to właśnie w tym czasie, kiedy nasz umysł nie jest zajęty skupianiem się na zadaniu lub innych ludziach, nasze myśli mogą wyhamować. Zarazem mogą zacząć sobie swobodnie błądzić i zauważać wiele spraw w naszym życiu, ale i w naszym otoczeniu z zupełnie innej perspektywy. Tak oto docieramy do ukrytej funkcji tego czasu. To właśnie w nim otwiera się przestrzeń na poszukiwania i eksperymenty. To tu wpadamy na nowe pomysły, odkrywamy nowe dla nas idee, odnajdujemy zainteresowania lub kreujemy niestandardowe powiązania i podejście do naszych dotychczasowych rutynowych działań.
Po co żyjesz?
Oczywiście możemy przeżyć życie bez miejsca dla kreatywności, możemy też wygasić relacje społeczne. Pytanie jakie się jednak wtedy jawi, to czy to nadal życie, czy tylko pusta egzystencja. Każdego dnia budzimy się tylko po to, aby realizować z góry określmy cel lub aby doładować nasze życiowe akumulatory, które i tak docelowo rozładujemy przy pracy nad tym celem.
Nawet kiedy dodamy do tego relacje z innymi, nie będziemy przeżywali naszego życia w pełnym aspekcie. Widzę to często w pracy z klientami, moją metodą trzech wysp, w której proszę aby potraktowali swoje życie jak archipelag 3 wysp. Wyspy Kariera, Związek i wyspy Ja a następnie opisali te wyspy lub je namalowali. Zaskakujące jak wiele osób potrafi opisać pierwsze dwie, a z wyspą Ja ma problem. Niektórzy wręcz mówią, że jej nie ma.
Są wakacje, to dobry czas na kreatywne „zmarnowanie” czasu. Bez presji na wynik, cel czy jakikolwiek efekt. Daj pobłądzić myślom. Zrób coś bo czujesz, że chciałbyś to zrobić. Po prostu poczuj smak życia i poczuj swoją prawdziwą obecność w nim.
Kreatywność (postawa twórcza; od łac. creatus „twórczy”) – proces umysłowy pociągający za sobą powstawanie nowych idei, koncepcji lub nowych skojarzeń, powiązań z istniejącymi już ideami i koncepcjami. Myślenie kreatywne to myślenie prowadzące do uzyskania oryginalnych i stosownych rozwiązań. – źródło https://pl.wikipedia.org/