To była szczera i bardzo otwarta rozmowa o coachingu i menedżerach oraz wyzwaniach z jakimi Ci drudzy zmagają się na swoich stanowiskach. Polecam!
Co naszej rozmowie napisał Maciej Buś, autor tego podcastu:
W ciągu ostatnich dziesięciu lat „wyhodowałem” dziesiątki projektów. Ponad rok temu zrobiłem ćwiczenie – każdy projekt (jego nazwę) zapisałem na oddzielnej kartce formatu A4 i rozłożyłem je na podłodze. Powstał biały dywan, który pokrył niemal cały pokój. Pół roku później na tej samej podłodze zostały tylko trzy kartki – trzy projekty. O tym jak doszło do tego doszło, co się wydarzyło rozmawiam z Rafałem Markiewiczem – osobą, która kazała mi to ćwiczenie wykonać.
Rozmawiamy o:
Jak to się stało, że Rafał został coachem
O modzie na coaching i czy każdy może być coachem (coaching paznokci, ewangeliści)
O moich powodach rozpoczęcia pracy z Rafałem
O sytuacji managerów w codziennej pracy – o wypaleniu, frustracji,
Czy coach musi znać się na biznesie ludzi, którym pomaga?
O odwadze, otwartości, szczerości
O osamotnieniu szefa (szczególnie w kontekście obsługi klienta)
Do kogo w pracy manager może się zgłosić kiedy czegoś nie wie,
O podejmowaniu decyzji managerskich
O stresie
O awansach na stanowiska managerske
Jak radzić sobie z samotności – coaching to tylko jedna z dróg
O uzależnieniu od zewnętrznej pomocy
O kryzysie autorytetów
O źródłach rozwoju managerskiego
Do kogo pójść – do coacha czy mentora?
Jak odważyłem się zostać mentorem?
Jak wygląda nasza praca – Rafała jako coacha, moja jako mentora